วันอังคารที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2552

อาหารกับความรัก




อาหารเป็นสิ่งที่ทำให้ร่างกายเราเจริญเติบโตและแข็งแรงเปรียบเสมือนกับความรักที่เป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงให้ร่างกาย และจิตใจให้เจริญเติบโตและแข็งแรงการกินอาหารให้ครบ 5 หมู่ก็สำคัญมากต้องบริโภคให้ครบ 5 หมู่
เหมือนกับความรักเราต้องบริโภคสิ่งที่เกี่ยวข้องกับความรักให้ครบ 5 หมู่ ซึ่งประกอบไปด้วย 1.ความคิดถึงกัน2.ความห่วงใยซึ่งกันและกัน3.ความเข้าใจซึ่งกันและกัน4.ความเสียสละ5.ให้อภัยซึ่งกันและกัน อาหารการกินของเราก็เป็นอีกอย่างที่เปรียบเทียบกับความรักได้ดีเลยทีเดียว
ความรักเหมือนขนมเค้ก S&P ที่หอมหวานใครๆก็ชอบ
ความรักเหมือนขนมปัง Yamasaki ที่บางครั้งมีให้ลองชิมแล้วค่อยตัดสินใจซื้อ
ความรักเหมือนก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่ ที่ต้องเส้นใหญ่ในใจเธอถึงจะได้ความรักจากเธอ
ความรักเหมือนขนมทองหยอด ที่ต้องหยอดด้วยคำหวานบ่อยๆถึงจะดี
ความรักเหมือนขนมบ้าบิ่น ที่ต้องใจกล้าบ้าบิ่นเท่านั้น
ความรักเหมือนปีโป้ ที่มีหลายรสให้เลือกแล้วแต่ความชอบ
ความรักเหมือนส้มตำยกครก ที่บางคนอาจจะชอบแปลกๆ
ความรักเหมือนกล้วยดิบแช่ตู้เย็น ที่เวลาอยากเอามากินช่างยากเหลือเกิน
ความรักเหมือนกาแฟไม่ใส่น้ำตาล ที่ขมเวลาที่กิน
ความรักเหมือนขนมรวมมิตร ที่ต้องมีหลายอย่างมารวมกันถึงจะอร่อย
ความรักเหมือน M 150 ที่เป็นเครื่องดื่มบำรุงกำลัง
ความรักเหมือนต้มจืดมะระ ที่ขมแต่หลายคนก็ชอบกิน
ความรักเหมือนเมล็ดฟักทองตรามือ ที่กว่าจะแกะเปลือกของความรักได้บางทีอารมณ์ก็เปลี่ยน
ความรักเหมือนถั่วโก๋แก่ ที่บอกว่าทำจากถั่วแต่ที่จริงแล้วโฆษนาบอกว่ามันทุกเม็ด
ความรักเหมือนแห้วกระป๋อง ที่มีเยอะเต็มกระป๋องแต่ก็ไม่เข็ด
ความรักเหมือน PEPSI ที่ลองรักสักนิดแล้วจะติดใจ
ความรักเหมือนรังนก ซึ่งกว่าจะได้มาลำบากเหลือเกิน
ความรักเหมือนปลากระป๋อง ที่ได้อยู่ใกล้ชิดกันบ้างคงดี
ความรักเหมือนผงชูรส ที่บริโภคหลายคนมากอาจจะไม่ดีต่อสุขภาพ
ความรักเหมือนลูกชิ้น ที่ไม่ได้มีแค่กลมอย่างเดียว แต่มีหลายรูปแบบ
ความรักเหมือนกล้วยฉาบ ที่ต้องมีกล้วยและน้ำตาลมาประกอบกัน 2 อย่าง
ความรักเหมือนหมูแดดเดียวที่ต้องถนอมไว้จะได้มีไว้กินนาน
ความรักเหมือนฮาร์ทบีท ที่สอดไส้ความหวานไว้ข้างในซึ่งอาจจะไม่เหมือนกับข้างนอกที่เป็นอยู่

Time ...


ถ้าคุณนอยากรู้ว่า ... เวลา 10 ปีมีค่าขนาดไหน ถามคู่แต่งงานที่เพิ่งหย่าร้างกัน

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 4 ปีมีค่าขนาดไหน ถามนิสิตนักศึกษาที่เพิ่งรับปริญญาจากมหาวิทยาลัย

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 1 ปีมีค่าขนาดไหน ถามนักเรียนที่สอบไล่ตก

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 9 เดือนมีค่าขนาดไหน ถามแม่ที่เพิ่งคลอดลูก

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 1 เดือนมีค่าขนาดไหน ถามมารดาที่คลอดบุตรยังไม่ครบกำหนด

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 1 อาทิตย์มีค่าขนาดไหน ถามบรรณาธิการหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 1 ชั่วโมงมีค่าขนาดไหน ถามคนรักที่รอพบกัน

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 1 นาฑีมีค่าขนาดไหน ถามคนที่พลาดรถไฟ รถประจำทาง หรือเรือบิน

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลา 1 วินาฑีมีค่าขนาดไหน ถามคนที่รอดตายจากอุบัติเหตุอย่างหวุดหวิด

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... เวลาเสี้ยวหนึ่งของวินาฑีมีค่าขนาดไหน ถามนักกีฬาโอลิมปิคที่ชนะเหรียญเงิน

ถ้าคุณอยากรู้ว่า ... มิตรภาพมีค่าขนาดไหน เสียเพื่อนสักคนหนึ่ง

เวลาไม่เคยรอใคร เมื่อมันผ่านไปแล้ว มันจะไม่กลับมาอีก

จงใช้เวลาของคุณทุกขณะอย่างดีที่สุด คุณจะรู้คุณค่าของเวลาเมื่อท่านแบ่งปันกับคนที่พิเศษสุดในชีวิตของคุณ

วันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2552

Thinking of You...


ภาษาเกาหลี-โบโกชิพพอ



ภาษาฝรั่งเศส "เฌอป๊องซาตัว"



ภาษาจีน "หว่อ เซี๋ยง หนี่"



ภาษาลาว " คึด ฮอด เด้อ"



会いたいです。aitai desu. ไอไต้ เดสสึ ภาษาญี่ปุ่น คิดถึงค่ะ



ในขณะที่เราคิดถึงคน ๆ นึง


ตลอดเวลา เค้าคนนั้นก็อาจคิดถึงคนอื่นอยู่ก็เป็นได้


และบางครั้ง ก็อาจมีคนที่คิดถึงเรา โดยที่เราไม่สนใจเลยเช่นกัน


บางครั้ง การได้ฝันไปคนเดียว มันก็ดีกว่าการได้รู้ความจริงที่ว่า


สิ่งที่เราคิดทั้งหมด มันคือความฝันของเราเองเพียงคนเดียว


ฉะนั้น ไม่แปลกที่คนส่วนใหญ่เลือกที่จะจมกับความฝัน


มากกว่าการได้รับรู้ความจริง


การไม่ได้เป็นที่ 1 ในใจเค้า ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า...


เราอาจเป็นที่ 2 ซึ่งมันก็ยังดีกว่าเป็นที่ 3 ที่ 4... และหากเราเป็นที่ 10 ในใจเค้า...


ก็ขอให้คิดไว้ว่า ดีกว่าเราไม่มีความสำคัญอะไรในใจเค้าเลย


แต่โปรดจำไว้เถอะว่า หากหัวใจของคุณยังไม่ร้องไห้ออกมาดัง ๆ


พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า...ชั้นเหนื่อยเหลือเกินแล้ว


โปรดห้ามใจเถอะ ก่อนที่ชั้นจะอ่อนล้าไปกว่านี้...


ก็จงชอบต่อไปเถอะ การรักใครซักคน ไม่ต้องการความพยายาม


"การตัดใจ"ต่างหาก ที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากมาย


ลองชั่งน้ำหนักในใจเราดูสิว่า ความสุขยามที่คุณได้สบตาเค้า


กับความทุกข์ยามที่คุณต้องคอยหลบตาเค้า


อันไหนมันหนักหนากว่ากัน อย่าโทษตัวเอง ที่มาเจอเค้าสายเกินไป...


อย่าโทษเค้าที่ไม่มีใจให้... อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกัน


แต่ไม่ได้ทำให้เราใจตรงกัน แต่จงยิ้มให้กับตัวเอง


ที่อย่างน้อย ถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป


แต่ก็ยังได้พบ... ยิ้มให้เค้า ที่ถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามา แต่ก็ยังได้รับหัวใจของเราไป...


ยิ้มให้กับโชคชะตา ที่ยังทำให้เรา...ได้รู้จักกัน


คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ครั้งหนึ่ง


คุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว


คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง... คนที่ทำให้คุณหัวเราะ...และร้องไห้ได้มากมาย...


คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น...


ให้กลายเป็นวันที่สดใส เท่านี้มันก็เพียงพอแล้ว ไม่ใช่หรือ?


แค่การได้เห็นคนที่เรารัก ได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด


...นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ